Daar staat hij dan, kijkend naar de wereld. Nog veel te jong om al zoveel ervaringen te hebben mogen ervaren.
Mensen die hem zouden moeten ondersteunen met datgene wat voor hem belangrijk is.
Hij die net als ieder ander kind zo graag begrepen wil worden, ja hij, hij zit nu thuis.
Niet omdat hij dat wil, maar omdat aansluiting zoeken bij de belevingswereld niet mogelijk was.
Hij die samen met mij de wereld in kijkt, de wereld die aan zijn voeten ligt. Samen kijkend naar zijn perspectief. Sebastiaan ik wil net zoals ieder ander naar school…..
Ieder kind heeft toch recht op aansluiting en een passende school. Het verdriet is voelbaar en doorleefbaar.
Het raakt mij in mijn bron in in al datgene wat ik probeer om te buigen. Om buigen naar het passend maken voor ieder kind.
Fijn dat ik hem en zijn familie kan ondersteunen en de komende periode de vertaler mag zijn naar die ander die niet in staat is om in te voegen bij zijn belevingswereld…….
